การจัดวางลำโพง ฟังดูอาจจะเป็นเรื่องง่ายๆ เชื่อหรือไม่ว่า เป็นเรื่องที่ไม่ง่ายเลย ลำโพงบางคู่จากที่เคยได้ยิน "เขาเล่าว่า" มันยากเสียเหลือเกินที่จะหาตำแหน่งที่สมบูรณ์ได้เป๊ะๆ อย่างลำโพง Totem Model 1 นั้นมีตำนานว่าในห้องเล็กๆขนาด 4x6 เมตรนั้น Totem คู่หนึ่งเคยเดินทางไปๆมาๆในห้องนั้นร่วมกิโลเมตร!!!! ฟังดูโคตะระโม้ ไอ้เกล้ากระผมเองก็ไม่เคยที่จะต้องทำอะไรแบบนั้นมาก่อน เพราะส่วนใหญ่นั้นบอกตามตรงว่า ฟังไม่ออก นิดๆหน่อยๆเราก็ทนกันไปไม่ถึงกับแย่นัก อย่าง Reference3A Veena ของผมนั้นก็รู้สึกนิดๆเรื่องการวางใกล้ผนังเพราะเบสจะมากไปนิด ส่วนเรื่อง Toe in, Toe out นั้นก็ไม่ได้ serious อะไรกัยมันมากมายนัก เพราะมันไม่ใช่รถยนต์
แต่กับลำโพงบางคู่มันโคตะระชัดเจนเลยคะร้าบ
ลำโพงที่ว่านั้นก็คือเจ้า "Vintage" Technics SB X5 ของผมนั่นเอง เพราะขนาดรูปพรรณสัณฐานความสูงของมันนั้นเป็นแบบลำโพงยุค 70's 80's ทั่วไปคือ กว้างๆแบนๆ และสูงประมาณ 60 ซม. ก็เลยต้องมีขาตั้งเตี้ยๆมาประกอบการใช้งาน ซึ่งก็น่าจะสูงซักประมาณ 30 ซม. แต่เนื่องจากขี้เกียจจะซื้อใหม่ให้มันเปลืองก็เลยงัดของเก่าคือ ขาเดิมๆที่จ้างช่างเฟอร์นิเจอร์ทำให้ใช้กับลำโพงคู่แรกของชีวิตคือ Polk Audio Monitors 7 ที่สูงราวๆ 20 กว่าเซนติเมตร เมื่อรวมกับ Tip Toe อีกหน่อยก็ได้ความสูงราวๆ25เซนติเมตร ก็ดูแล้วลงตัวทางสายตาดี
สิ่งที่ได้รับก็คือ เสียงดีพอประมาณ มีเบสอู้ๆบ้าง ซึ่งเราก็คิดว่ามันก็เป็น charactor ของลำโพงอยู่แล้ว
แต่มีผู้มาเปลี่ยนความคิดและทัศนะของผมไปอย่างสิ้นเชิงก็คือ พี่หนุ่ย จาก Siam Subaru เจ้าแห่งเครื่องเสียงสรรพเพเหระ ผู้มีลำโพงมากมายนับ 20คู่ ทั้งดีทั้งเพี้ยนคละเคล้ากันไป ใครอยากรู้จักเรื่องของพี่หนุ่ย รับรองว่าต่อๆไปผมจะเอาเรื่องของพี่แกมาเล่นให้ฟังไปเรื่อยๆ
หลังจากที่มาแวะฟังเครื่องเสียงของผมที่บ้านเพราะแกอยากสัมผัสทั้ง Reference3A Veena และเจ้า Vintage Technics พอได้ทดลองไประดับหนึ่งแกก็เสนอว่า "ลองม่ะ" ลองอะไรเหรอพี่? "ลองจับมันวางนอนดู!" เฮ้ยเอาจิงดิ!!!
แกให้เหตุผลว่า ลำโพง Technics นี่ดูโหวงเฮ้งคชลักษณ์ทั้งหลายแล้ว ดูมันเหมือนลำโพง Studio Monitors น่าจะลองวางมันแบบที่ Sound Engineer เค้าวางกันดู ว่าแล้วแกก็สำรวจว่าเรามีขาลำโพงแบบสูง60 เซนติเมตรเก็บอยู่บ้างไหม ซึ่งบังเอิญว่ามีเก็บอยู่คู่นึงพอดี
การทดลองได้เริ่มขึ้นแบบไม่ได้คาดหวังอะไรนัก นอกจากหวังว่าอย่าให้มันตกลงมาแตกกระจายเลยเพี้ยง!!!
"โอ้วววววว นี่มันแจ๋วเลยนี่นา " คือความรู้สึกแรกที่ได้ลองใช้ยาสีฟันเดนทิสเต้ อะจ้าก.....ไม่ใช่ คือความรู้สึกแรกที่ได้ฟัง Deep Purple ผ่านลำโพงในท่านอน เสียงที่เปล่งออกมาชัดมากๆๆๆๆๆๆ เบสออกเป็นลูกๆ ไม่มีอู้ ไม่มีท้อ ไม่มีบวม มีแต่พลังที่ "สด" และ"มันส์" เราทั้งคู่ต่างอึ้งกับผลที่ได้รับ และหลังจากนั้นเพลงแล้วเพลงเล่า ทั้ง Classic อย่าง Stravinsky Firebird, Jazz อย่าง Herbie Hancock, Vocal อย่าง Norah Jones ต่างก็ทยอยกันเข้ามาสร้างความรื่นรมย์และความเร้าใจแบบไม่มีให้หยุดพัก เรียกได้ว่า ผลที่ได้นั้นดีเว่อร์ๆ เพราะตำแหน่งของ Driver ทุกตัวนั้นอยู่ในระนาบเดียวกันหมด จับมันมา Toe In นิดๆ เสียงที่มันสาดเข้ามาเรานั้นชัดเสียจนอยากจะร้องว่า ยูเรก้า กันเลยทีเดียว เพราะความมันส์ของมันทำเอาลำโพงแพงๆอย่าง Reference 3A ดูจ๋อยไปเลย
เสียอย่างเดียวว่าถ้าขืนวางแบบนี้ถาวรจริงๆ มันจะดูเฮี้ยนไปหน่อย และอาจโดนใครสักคนที่ไม่แน่ว่าอาจเป็นตัวของเราเองก็ได้เดินไปสอยมันตกมากองแอ้งแม้งให้ขายหน้าได้ เลยต้องสงวนไว้สำหรับการทดลองฟังเท่านั้นไม่เหมาะกับการใช้งานในคอนโดเล็กๆทั้งปวง
ลองดูนะครับ บางทีการทำอะไรไม่ติดกรอบ อาจจะก่อให้เกิดผลลัพธ์ที่คุณต้องอ้าปากค้างก็ได้ ใครจะรู้
ปล. นายแบบสุดหล่อนั่นล่ะครับ พี่หนุ่ยแหละ อิ อิ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น